6 feiten over plastic scheiden

Dat we een ‘plasticprobleem’ hebben in de Westerse wereld is voor de meeste mensen bekend nieuws. Daarom doen veel Nederlanders hun best om hun plastic te scheiden, zodat het gerecycled kan worden. Maar hoe zinvol is dat? Zes feiten over plastic afval.

 

We gebruiken te veel plastic

Jaarlijks gebruiken we per persoon ongeveer 22 kilo aan plastic verpakkingen. Voor alle bedrijven en huishoudens in Nederland is dat elk jaar maar liefst 477 miljoen kilo plastic verpakkingen – dat zal de komende 20 jaar verdubbelen.

 

Niet alles is te recyclen

Het is zonde als deze hoeveelheden plastic níet gerecycled worden, maar dat is minder eenvoudig dan je denkt. Sommige plasticsoorten zijn prima te recyclen; zo worden van PET-flessen nieuwe flessen gemaakt en van wasmiddelenflacons worden opnieuw verpakkingen gemaakt. Maar er zijn ook plasticsoorten, zoals polystyreen (plastic bekertjes, vleesschaaltjes van foam, patatpakjes), die slecht te recyclen zijn.

 

Complexe gevallen

Wat mag nou wel en wat niet bij het plastic?

  • Bioplastic: kan bij gemeentelijk GFT-afval als je er schillen in weggooit. Anders bij restafval. Niet bij plastic, omdat het de kwaliteit van het andere plastic verzwakt.
  • Chipszak: niet bij plastic omdat ze uit meerdere lagen zoals aluminium bestaan, die versmolten zijn.
  • Foamen vleesschaaltje: niet bij plastic. Het is gemaakt van polystyreen, een slecht recyclebare plasticsoort. Bij restafval.
  • Piepschuim: Is ook gemaakt van polystyreen. Niet bij plastic.

 

Scheiden heeft wél zin

Soms hoor je mensen beweren dat gescheiden ingezameld plastic weer op één hoop wordt gegooid. Dat is niet waar: een financieringssysteem zorgt ervoor dat dit niet gebeurt. Als we een in plastic verpakt product kopen, gaat een deel van de prijs in het Afvalfonds Verpakkingen. De gemeenten krijgen uit dat fonds betaald voor de inzameling en sortering van verpakkingen, maar alleen als het plastic goed genoeg gesorteerd is om te kunnen recyclen. Plastic dat wordt verbrand kost de gemeenten geld, dus ze willen zo veel mogelijk hoge kwaliteit plastic afval.

 

Bron- en nascheiding

Afval scheiden blijft nuttig. Maar soms kunnen de afvalverwerkers dat beter dan de consument. Het laatste noemen we ‘bronscheiding’, het eerste heet ‘nascheiding’. Een machine haalt niet alleen veel meer plastics uit het vuilnis, de samenstelling is ook constant. De inhoud van de plasticcontainers wordt daarentegen onbruikbaar als mensen er ander afval tussen stoppen. Vooral in grote steden zit voor 20 tot 30 procent vervuiling in de plastic container.

 

Recyclen – of toch iets anders?

Plastic scheiden bij de ‘bron’ – dus door de consument – creëert bewustwording; als je ziet hoeveel plastic je wekelijks richting de container brengt, realiseer je je sneller dat ons plasticverbruik echt problematisch is. Plastic recyclen is goed, minder plastic verbruiken nog beter. Er worden nu afspraken gemaakt met producenten om gebruik van verpakking verder terug te dringen, de inzameling te verbeteren en te zorgen voor meer hergebruik van glas, plastic, karton, metaal en hout.

 

Wil je zelf een steentje bijdragen? Lees dan hier hoe je je plasticverbruik kunt verminderen.

 

Erica Pierik is schrijver met een groen hart en zit bomvol ideeën over hoe jij ook op een eenvoudige manier groener kan leven. In 2019 publiceerde zij haar eerste boek - Een boek over wereldvrede - waarin ze verslag doet van haar zoektocht om een duurzaam leven te leiden. Dat leidde tot heel veel tips, inspiratie en ervaring, die ze met je deelt in blogs en artikelen.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Karin Gabor
3 jaar geleden

Heldere uiteenzetting, Erica. Hiernaast is nog meer mogelijk waar we ook als burger aan bij kunnen dragen. Van bepaald plastic kan via duurzame pyrolyse advanced bio fuel gemaakt worden, zonder slechte emissie tijdens het proces of een grote hoeveelheid extern energie verbruik. Ik ben hier erg enthousiast over. Via een soort crowdfunding kunnen mensen hieraan bijdragen.